Çerkes Derneği I Anasayfa

Aslan Mashadov, Stalin döneminde Orta Asya’ya sürülen Çeçen bir ailenin çocuğu olarak 1951 yılında Kazakistan’da doğdu. 1957 yılında, altı yaşındayken ailesi Çeçenistan'a döndü. 1972 yılında Tiflis Askeri Topçu Akademisi’nden mezun oldu ve ardından Rusya'nın bazı bölgeleri ile Macaristan ve Litvanya'da görevlerde bulundu. Kızıl Ordu'da Topçu Albay rütbesine kadar yükselen Mashadov, SSCB dağıldıktan sonra ordudan ayrıldı. Aslan Mashadov ülkesine döndükten sonra, bağımsızlık kararını hayata geçirmeye çalışan Cahar Dudayev başkanlığındaki Çeçen-İçkerya Cumhuriyeti’nin yönetimine destek oldu ve bağımsızlık yanlısı kadroya katıldı. Rusların Çeçenya’yı işgali sonrası Genelkurmay başkanlığına getirilen Mashadov’un 1994-1996 arası gerçekleşen 1. Çeçen-Rus savaşının kazanılmasında büyük payı bulunmaktadır. Çeçenistan Devlet Başkanı Cahar Dudayev'in Rus birliklerince öldürülmesinin ardından, 1996'da geçici başbakan olarak atanan Mashadov, 1997'de Çeçenistan Devlet Başkanı seçildi. 31 Ağustos 1996 tarihinde, Rusya Devlet Başkanı Yeltsin’in özel temsilcisi Aleksandr Lebed ile Hasavyurt anlaşmasına imza koyarak Çeçen-İçkerya Cumhuriyetinin zaferini ve bağımsızlığını belgeleyen kişi oldu.

1999'da Rus hükümetinin kışkırtmaları sonucu Şamil Basayev Dağıstan'a girince, Rusya'daki Putin hükümeti Mashadov ile teması kesti ve ardından 2. Rus-Çeçen Savaşı patlak verdi. İkinci savaştan sonra sonra Mashadov gerilla lideri rolüne geri döndü. Mashadov’un Devlet Başkanlığı görev süresi 2001’de bitti. İkinci savaş nedeniyle seçim yapılamadığı için halen görevde olduğunu belirtiyordu ancak Moskova tarafından tanınmıyordu. Mashadov'un 2005 Şubat ayında ateşkes ilan ederek Kremlin yönetimine barış görüşmeleri yapma önerisi, Moskova tarafından reddedildi.

Mashadov 8 Mart 2005 tarihinde, Rus özel birlikleri Spetsnaz komandolarının Tolstoy-Yurt kasabasına düzenlediği bir operasyonda diğer Çeçen komutanlarıyla birlikte öldürüldü.

Aslan Mashadov’u vefatının 15. Yılında saygı ve rahmetle anıyoruz.

“Tahammül etmek zorunda kaldığımız vahşet bizim için yeni değildir. Biz Stalin’in tuz madenlerini, dikenli tellerle çevrili ve gardiyan kuleli kamplarını, isimsiz mezarlarını hatırlıyoruz, biliyoruz. Vatanımızdan sürülmenin ve soykırımın acılarını biz tattık. Maruz kaldığımız dehşetlerden dolayı bu durumlara maruz kalanlarla korkunç bir ortak paydamız var, biz onları hemen tanırız. Dachau ve Auschwitz’de fırına atılan iskelet halindeki Yahudileri ve Romanları, Nanjing’de süngülenenleri, Biafra’daki gözleri korkudan büyümüş çocukları, My-lai’da namlunun ucunda yalvaran anne ve bebeğini, hardal gazıyla boğulan Irak Araplarını, İnterhamwe’nin bıçaklarıyla Kigali yolunda doğranan Rwanda’lı Tutsileri biz tanırız, anlamsız cinayetler tarihinde onlar bizim şehit kardeşlerimizdir”.
(ASLAN MASHADOV)