Çerkes Derneği I Anasayfa

21 Mayıs 1864, Rus Ordularının, Çerkesya’nın düşüşünü bir şölen ve resmigeçitle kutladıkları tarihtir. Çerkesya’nın Çerkeslerden arındırılma, insansızlaştırılma süreci 21 Mayıs 1864’te tamamlanmıştır.

21 Mayıs Çerkeslere uygulanan soykırımın, sürgünün sembolüdür.

Bugün, Çerkes Soykırımının ve Sürgününün üzerinden tam 149 yıl geçti. Bu soykırım ve sürgün Rusya tarafından bütün dünyadan gizlenmek, Çerkeslerin kendilerine dahi unutturulmak istenmektedir. Bizler, soykırımın 150. yılında Çerkeslerin kanıyla sulanan topraklarda Çerkeslere rağmen olimpiyat oyunları düzenleyecek olan Rusya Federasyonu’na Çerkes Soykırımını hatırlatmak üzere buradayız.

Rusya Federasyonu bugün, 149 yıl önce Çarlık Rusya’sı tarafından uygulanan soykırım ve sürgünün üzerine bir Olimpiyat Kampanyası inşa etmektedir. Çerkes soykırımının 150nci yılında, Soçi’de atalarımızın mezarları üzerinde, 2014 Kış Olimpiyat oyunlarının düzenleneceği olimpiyat köyü yükselmektedir. Gerçek sahiplerinin dilinde Gubaada/Atkuac olarak anılan ve olimpiyatlara ev sahipliği yapacak olan Krasnaya Polyana (Kızıl Çayır) adını Çerkeslerin dökülen kanlarından almıştır. Rusya Federasyonu, düzenlenecek olan bu olimpiyatların tanıtım kampanyalarında dünya kamuoyuna Rus misafirperverliğini tanıtırken, Çerkesleri medeni Rus orduları tarafından ehlileştirilen barbarlar olarak lanse etmektedir. 149 yıl önce Çerkeslere uygulanan soykırımı ve sürgünü unutturmaya, bunun da ötesinde haklı göstermeye çalışmaktadır.

Rusya Federasyonu’nun kendi alt federal meclisi olan Duma kararlarında net olarak ortaya koyulan bu inkâr politikasına, mevcut Çerkes Cumhuriyetleri’nde uygulanan asimilasyon politikaları eşlik etmektedir. Çerkesce, Federasyon yasalarına göre resmi devlet dili olduğu halde eğitim kurumlarından dışlanmakta, itibarsızlaştırılarak ekonomik, siyasal ve sosyal alanda kullanılamaz hale getirilmektedir. Bugün üniversitelerin Çerkesce öğretmeni yetiştiren bölümlerine öğrenci alımları büyük oranda azaltılmıştır. Çerkes dili ve kültürünün araştırıldığı enstitüler kapatılma tehdidiyle karşı karşıyadır.

Rusya bütün Kafkasya’da kendi baskı politikasını haklı gösterebilmek adına bölgeyi siyasi ve ekonomik olarak istikrarsızlaştırmakta, her türlü etnik, kültürel ve demokratik talepleri şiddet kullanarak bastırmaktadır. Özellikle son yıllarda, bütün Rusya’da, aktivistler başta olmak üzere Kafkasyalıların maruz kaldıkları şiddet zaman zaman devletten zaman zaman devletin göz yumduğu aşırı Rus milliyetçisi gruplardan gelmektedir. Çerkes toplum önderleri baskı görmekte, fiziksel şiddete maruz kalmaktadır.

19ncu yüzyılda Çerkesya’daki nüfusları milyonlarla ifade edilen Çerkeslerin sayısı 150 yıl sonra kendi topraklarında azınlık olmalarına neden olacak kadar azdır. Kendi topraklarında azınlık olan ve dilleri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan Çerkeslerin kendi anayurtlarına dönüşlerinin önünde pek çok engel bulunmaktadır. Yıllar önce çıkartılmış olan dönüş yasaları kaldırılmakta, vatandaşlık koşulları zorlaştırılmakta, Suriye’de devam etmekte olan kirli savaşta mağdur olan Çerkesler’den dahi vize talep edilmekte, Çerkesler Rusya Federasyonu’nun uluslar arası politikalarına kurban edilmektedir. Suriye Çerkesleri devlet desteğinden yoksun şekilde ölüm kalım mücadelesi vermektedir.

149 yıl önce Çarlık Rusya’sı tarafından atalarımıza uygulanan soykırım Rusya Federasyonu tarafından unutturulmak istenmektedir.

Sürgün 149 yıldır devam etmektedir.

Bizler Rusya’nın bütün çabalarına rağmen soykırımı ve sürgünü unutmayacağız.

Anavatanımızla bağlarımızı her koşulda devam ettirmeye kararlıyız.

Yok edilmek istenen kimliğimizi hem anavatanımızda hem de diasporada korumak azmindeyiz.

Soykırım bir insanlık suçudur.

Çerkes Soykırımı bir pazarlık aracı değildir.

Rusya Federasyonu Çerkes Soykırımını ve Sürgününü kayıtsız şartsız kabul etmeli, Çerkesler için adaleti sağlayacak her türlü adımı atmalı, artık kendi kara tarihiyle yüzleşmelidir.